Niemieckie trałowce – służba bojowa 1939 – 1943. W podbitej Norwegii trałowce rozpoczęły żmudną służbę w eskorcie konwojów z Kirkenes i Petsamo w północnej Norwegii do portów niemieckich.

Na transportowce czaiły się radzieckie okręty podwodne, kutry torpedowe oraz lotnictwo. Przykładem skutecznej obrony konwoju była potyczka trałowców M 154 i M 251 z 5 flotylli. Eskortowały one zbiornikowiec Forbach.

19 kwietnia zespół został zaatakowany w Tanafjordzie przez op. Szcz 401. Został on jednak wykryty i zaatakowany 13 bombami głębinowymi przez M 154 i co przyczyniło się do jego ucieczki.

Trałowce uczestniczyły także w stawianiu defensywnych zagród minowych w norweskich fiordach. W rejonie Ardalen Dummy 17 kwietnia M 1 i M 2 z 4 flotylli postawiły 20 min oraz 13 protektorów minowych.

29 kwietnia M 81, M 151 oraz M 204 z 4 flotylli postawiły zagrodę przeciwko op. koło wyspy Nnnn w Trondheimfiordzie liczącą 66 min.

4 maja i 9 czerwca trałowce uczestniczyły w stawianiu zagród flankowych w Follafiordzie na północ od Trondheim (3 trałowce) oraz Syltenfiordzie (3 trałowce) wraz ze stawiaczem min Brummer.

1 lipca M 1 i M 2 postawiły 64 miny przeciwko op. w Northbyfiordzie oraz 3 lipca 34 miny w Westbyfiordzie. Na wodach Altafjordu 30 listopada trałowce M 36 i M 255 z 4 flotylli postawiły zagrodę NW 7 (Rognsund) liczącą 46 miny, a 23 grudnia w Talgefiordzie M 1 i M 12 postawiły 87 min jako zagrodę NW 9.

Tekst: Przemysław Federowicz

Fot: Przemysław Federowicz

Fotografia i tekst został wykorzystany za zgodą autora.