• Przeprawa promowa
  • Komunikacja miejska
  • Emilbus
  • Jomsborg
  • Rozkład jazdy PKP
  • Rozkład jazdy PKS
logo
wiadomości ze Świnoujścia i okolic, relacje z ważnych wydarzeń. Przewodnik po kulturze, rozrywce, biznesie i inwestycjach.
  • Świnoujście
  • Gryfice
  • Z kraju i regionu
  • Kontakt
  • Pogoda
  • Plan miasta
  • Ważne numery
  • Historia
NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Kraj i region/ Ogłoszenia/ Rozrywka/ Świnoujście

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

informacja, ogłoszenie, Opera na Zamku, rozrywka, Świnoujście, Szczecin, wydarzenia kulturalne 29 czerwca 2020

Tweet

Opera na Zamku logoNA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE W KONKURSIE TEATRALNYCH NAGRÓD MUZYCZNYCH IM. JANA KIEPURY.

Z dumą informuję, że Opera na Zamku w Szczecinie otrzymała aż 6 nominacji z 10 zgłoszeń w prestiżowym ogólnopolskim konkursie XIV Nagrody Muzyczne im. Jana Kiepury, w tym najważniejszą – za najlepszy spektakl – polską prapremierę „Procesu” Philipa Glassa w reżyserii Pii Partum, pod kierownictwem muzycznym dyrektora artystycznego Opery na Zamku, Jerzego Wołosiuka.

Pod względem liczby nominacji za 2019 rok ogłoszonych przez członków Kapituły Opera na Zamku w Szczecinie zajęła w konkursie miejsce na podium!

W tym roku wyjątkowo duża liczba teatrów, bo aż 25, wysłała swoje zgłoszenia. Do Mazowieckiego Teatru Muzycznego w Warszawie trafiło ich aż 160. Tym bardziej jesteśmy dumni z naszego sukcesu, bo konkurencja była silna.

Dziś odbyła się uroczysta konferencja, podczas której zaprezentowano m.in. nominowanych artystów Opery na Zamku w Szczecinie, fragmenty ich dzieł oraz plakat.

W imieniu artystów nominacje dla artystów zgłoszonych przez Operę na Zamku odebrał dyrektor Jacek Jekiel, który powiedział między innymi: „Dziękuję ogromnie kapitule za docenienie naszej niełatwej pracy. Zawsze mówię, że praca w instytucji artystycznej jest prawdziwym bojem, który trzeba toczyć z całym otoczeniem. Tym bardziej cieszę się z tego pokaźnego, miłego „ciężaru” pakietu nominacji. Kultura polska, szczególnie świat artystyczny, mimo że obecnie krwawi, nigdy się nie podda. Będziemy zawsze z wami, artystami i widzami. Trzymajcie się i nie dajmy się”!

Gala, podczas której wyłonieni zostaną laureaci tegorocznej edycji konkursu, odbędzie się w Warszawie 28 września na Zamku Królewskim.

Opisy:

„Proces” Ph. Glassa, polska prapremiera w Operze na Zamku – kategoria: najlepszy spektakl

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Polska prapremiera opery „Proces” Philipa Glassa w Operze na Zamku w Szczecinie odbyła się zaledwie cztery lata po prapremierze światowej (Royal Opera House w Londynie w 2014 roku w koprodukcji z Music Theatre Wales). To dzieło ponadczasowe, pełne napięcia i tajemnicy.

Wspaniała symbioza amerykańskich nut, polskiej sceny i kafkowskiego absurdu. Metaforę samotności i słabości człowieka, zawartą w mrocznej powieści Franza Kafki, znakomicie wykorzystał w swojej kameralnej operze kultowy współczesny kompozytor Philip Glass, nominowany do Oscara i zdobywca Złotego Globu.

Libretto napisał wybitny reżyser i scenarzysta, zdobywca Oscara, Christopher Hampton. Muzykę w „Procesie” charakteryzuje ogromne napięcie. Philip Glass, oszczędny w środkach muzycznego przekazu, stosuje powtórzenia, rytmy wzmagające poczucie strachu i absurdu.

„Myślę o swoich kameralnych operach jak o bombach neutronowych – małe, ale z potężną siłą rażenia” – mówi kompozytor. „Proces” to 26. opera Philipa Glassa.

Chciał ją napisać, odkąd przeczytał powieść jako nastolatek, kiedy była to właściwie całkiem nowa literatura; powieść została opublikowana w języku angielskim dopiero w roku, w którym się urodził (1937).

Dla niego było to prawdziwe odkrycie. A obecnie słowo „kafkowski” na co dzień funkcjonuje w naszym słowniku na co dzień, jako swoisty synonim utraty podmiotowości, suwerenności, rzecz dziejąca się w atmosferze koszmaru, paranoi i samotności człowieka.

Granice interpretacji też zostały przesunięte w szczecińskiej inscenizacji Opery na Zamku – na głębszy poziom. Józef K. nie został przedstawiony jako ofiara represyjnego systemu. W oczach reżyserki polskiej inscenizacji, Pii Partum, Józef K. to współczesny nam człowiek.

Zamożny, wykształcony, osiągnął zawodowy i towarzyski sukces. A jednak coś go dręczy. Przegląda się w rzeczywistości jak w lustrze i ta rzeczywistość go mierzi. Byle jakie relacje, byle jacy ludzie.

On sam przed sobą w tym lustrze także czuje się byle jaki. I nie ma z tej sytuacji ucieczki. Czuje się schwytany. Czuje się winny…

Opera na Zamku zaprezentowała zatem publiczności nowe operowe odczytanie „Procesu”, bardziej intrygujące, zwłaszcza na progu XXI wieku. To spojrzenie na bohatera Kafki nie jak na człowieka, który jest ofiarą opresji państwa, a jak na sąd, który my prowadzimy sami ze sobą, w sobie.

Sąd, którego nie da się oszukać. Bohater „Procesu” żyje w luksusowym apartamencie, jest menedżerem banku. Urzędnicy przychodzą do niego w dniu, kiedy kończy 30 lat, co wyraźnie zaznaczone jest w książce i libretcie, bardzo wiernym powieści.

Rozpoczyna się proces, więc Józef K. zaczyna analizować swoje życie, targają nim wewnętrzne demony i finalnie stwierdza, że być może ten proces był zasłużony. Patrząc z tej perspektywy – z Józefem K. każdy może się utożsamić.

Szczecińska inscenizacja była współczesna. Pia Partum umiejscowiła akcję w wieżowcu metropolii. Aby utrzymać klimat pewnej klaustrofobii, osaczenia Józefa K., doskonale przemyślana, oszczędna, wręcz chłodna scenografia była tylko nieznacznie zmieniana.

Całość zbudowana została w jednej przestrzeni, która mogła być zarówno mieszkaniem, jak i kościołem czy sądem. Jedność miejsca pozwoliła pokazać, że wszystko rozgrywa się w głowie Józefa K., tworząc swoisty labirynt jego myśli.

W kameralnym „Procesie” pokazanym w Operze na Zamku w Szczecinie nie było też oczywiście gigantycznych chórów, jak w wielu operach. Na scenie grało tylko kilku solistów, którzy wcielali się w różne role. To wszystko potęgowało atmosferę niepokoju.

Często niektóre postaci pojawiały się epizodycznie. Stroje były współczesne, czasami nie do końca realne, gdyż chodziło o podkreślenie, że akcja tak naprawdę nie dzieje się w świecie rzeczywistym. Ruch sceniczny w „Procesie” nie był stricte związany z muzyką, jedynie z bohaterem.

Ta „psychologiczna” choreografia, bez abstrakcyjnych układów taneczno-wizualnych, wpisała się znakomicie w interpretację reżyserki, podobnie jak zmieniające się, dopełniające to, co dzieje się na scenie, projekcje, które widać za oknami apartamentu Józefa K.: obrazy wielkiej metropolii, czasem oniryczne interpretacje stanu jego duszy.

Fot. P. Nykowski©Opera na Zamku

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Pia Partum – kategoria: najlepszy reżyser („Proces” Ph. Glassa)

Reżyserka Pia Partum w niezwykle interesujący sposób wykorzystała motto Philipa Glassa: „zostawić widzowi przestrzeń”. Pokazała głównego bohatera „Procesu” jako człowieka niedoskonałego, współczesnego yuppie, który w pewnym momencie musi zmierzyć się sam ze sobą, bo sam sobie wytacza proces.

Ma 30 lat, jest dobrze sytuowany, mieszka w eleganckim apartamencie. Poza tym – pieniędzmi czy romansami – prowadzi życie puste, bezsensowne, pozbawione relacji, bez odpowiedzi na podstawowe pytanie, jakie powinien zadać sobie człowiek: „po co żyję”?

Ten punkt wyjścia do odczytania „Procesu” jako opery i – naturalnie – dzieła Franza Kafki stał się dla Pii Partum kluczowy. Reżyserka postanowiła odejść od szkolnej interpretacji, od rozumienia Józefa K. jako człowieka borykającego się z zewnętrzną opresją – państwa, sądów, polityki, wszelkich „-izmów”.

Tak świeżej i nowatorskiej idei zrozumienia „Procesu” jeszcze nie było. Pia Partum postawiła Józefa K. przed własnym, wewnętrznym sądem. Trzydziestoletni everyman na zakręcie musi zweryfikować swoje dotychczasowe życie, rozliczyć się sam ze sobą.

Ta błyskotliwa interpretacja pozwoliła Pii Partum na nowe zabiegi artystyczne. Stąd przeniesienie Józefa K. w szczecińskiej inscenizacji z biednego, wynajmowanego mieszkania w luksusy, awansowanie go na wysokie stanowisko.

Mimo to główny bohater w oczach reżyserki Pii Partum jest byle jaki i otacza się byle jakimi ludźmi. Samotny i słaby. Bezradny we współczesnym świecie. Reżyserka konsekwentnie pokazała jego osamotnienie, uwięzienie w sobie, budując na scenie jedną przestrzeń, zmieniającą się nieznacznie, w której Józef K. porusza się w swoich wędrówkach.

Dopasowała do niej niemal loftową, zimną, dość oszczędną scenografię, która wzmacnia efekt samotności, oraz głównie stonowaną, najczęściej dość ciemną kolorystykę, współczesne kostiumy, czasami nieco nierealne, potęgujące wrażenie, że praktycznie każdy z nas może być Józefem K.

Za oknami Józefa K. (ciekawy zabieg artystyczny – ogromne przeszklenie z tyłu sceny) przewijają się na przykład zdjęcia tętniącej życiem metropolii czy oniryczne obrazy, będące odzwierciedleniem stanu jego świadomości. W jednej z projekcji Józef K. biegnie.

To pole do interpretacji dla widzów: czy ucieka przed samym sobą czy ktoś, coś go goni? Swojego głównego bohatera, jako człowieka, Pia Partum pozostawiła w jednym miejscu, w jednej przestrzeni, symbolicznie zaznaczając miejsca jego spotkań podczas przebiegu procesu.

Dzięki temu widz mógł zobaczyć to, że Józef K. toczy swą walkę tak naprawdę w zamknięciu, i jak trudne są jego zmagania z wewnętrznym oskarżeniem. Stroje są współczesne, czasami nie do końca realne, gdyż chodziło o podkreślenie, że akcja tak naprawdę nie dzieje się w świecie rzeczywistym.

W ten sposób zabiegi scenograficzne i kostiumy potęgują atmosferę niepokoju. W „Procesie” występuje niewielu solistów, a część z nich wykonuje kilka ról, nie ma baletu i chóru, jak w większości oper, więc skomplikowanym zadaniem dla Pii Partum musiało być poprowadzenie poszczególnych partii.

Reżyserce w znakomity sposób udało się te role zróżnicować. Często niektóre postaci pojawiają się epizodycznie. Reasumując: niewielka scena, duszny klimat i nieliczna obsada stanowią olbrzymią trudność i wielkie wyzwanie dla reżysera, by poprowadzić partie solistów, unikając statyczności spektaklu.

Pia Partum wybrnęła z tego zaułka wręcz koncertowo, wprowadzając między innymi swoistą psychologiczną choreografię, bez abstrakcyjnych układów taneczno-wizualnych (często z tyłu głównej akcji), która wpisała się znakomicie w interpretację całości.

Reżyseria wywołująca u widza takie uczucia jak u Józefa K.: strach, duchotę, osaczenie, wspaniale współgra z muzyką Philipa Glassa i jego powtarzalnymi motywami, powodującymi rodzaj transu.

Motywy te mocno powiązane są z fabułą i podporządkowane treści przekazywanej przez artystów. Wraz z muzyką Philipa Glassa i librettem Christophera Hamptona Pia Partum stworzyła operę przepiękną, pełną niepokoju, skłaniającą do refleksji nad samym sobą. Bo każdy z nas powinien się czasem „rozliczyć”.

Fot. P. Nykowski©Opera na Zamku

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Christian Oldenburg – kategoria: najlepszy śpiewak operowy („Proces” Ph. Glassa)

Christian Oldenburg stworzył w „Procesie” Ph. Glassa niezapomnianą rolę współczesnego yuppie, który niespodziewanie zostaje oskarżony. O co, nie wie. Zgodnie z interpretacją reżyserki „Procesu” Pii Partum ma stanąć przed sądem przed samym sobą.

Jego bohater doszedł do takiego momentu, w którym zastanawia się, jak jego życie układało się do tej pory, co czuje do siebie i co inni czują wobec niego. I wyciąga z tego wnioski.

Christian Oldenburg musiał zmierzyć się w tej operze kameralnej z trudnym zadaniem zbudowania roli wymagającej ogromnego talentu wokalnego (długie partie śpiewu, solista opuszcza scenę na krótko) oraz aktorskiego, tak by pokazać spektrum emocji bohatera przechodzącego w trakcie spektaklu przemiany: od zdumienia, zlekceważenia problemu, przez walkę o swoje prawa, o siebie, aż po totalną rezygnację.

Christian Oldenburg mistrzowsko odegrał każdą tę scenę w operze wymagającej od artysty ogromnej wytrzymałości nie tylko fizycznej, ale i psychicznej. Dynamiczny, świetnie wcielający się w nowe duchowe stany Józefa K. – od sytuacji rzeczywistych po te poza realnym życiem.

Jak mówi reżyserka „Procesu”: „Praca z Christianem to dla reżysera operowego prawdziwa przyjemność. Nie każdy śpiewak operowy jest wybitnym aktorem, jako śpiewak często skoncentrowany jest głównie na kwestiach muzycznych, aktorskie sprawy to dla niego sprawa raczej drugorzędna.

Christian Oldenburg to muzyk, śpiewak, ale także wykształcony tancerz baletu. A zatem artysta świadomy swojego ciała, znaczenia każdego wykonywanego gestu. Obdarzony niezawodną pamięcią ciała. Jako reżyser byłam pewna, że zapamięta każdy najmniejszy gest, jaki wykonuje, że będzie świadomy jego znaczenia.

Jako tancerz niebywale również wyczulony na zachowanie scenicznego partnera, umiejący dostosować się – do czasem zmiennej – sytuacji scenicznej. Do tych wszystkich zalet Christiana Oldenburga należy dodać również wypracowany nowoczesny styl gry.

To śpiewak, który mógłby występować w kinie, filmach. Jego gra jest minimalistyczna, oszczędna i subtelna, jest zaprzeczeniem szerokich, operowych i przewidywalnych gestów. Niebywale pracowity, czytający wszystkie literackie odniesienia, o co prosi go reżyser. Cierpliwy.

Bez zbędnego narzekania powtarzający do skutku – aż będzie dobrze”. Christian Oldenburg ma mocny, przejmujący głos.

Szczególnie ważne w interpretacji tego artysty są: perfekcyjne wykonanie partii wokalnej, rzetelne i konsekwentne jej kształtowanie, świetne opracowanie tekstu angielskiego libretta. Zachwycające jest logiczne i błyskotliwe przeniesienie tekstu na muzykę.

Fot. P. Nykowski©Opera na Zamku

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Robert Bondara – kategoria: najlepsza choreografia („Wieczór baletów polskich”, cz. II, „Na kwaterunku” S. Moniuszki)

Robert Bondara pokazał na scenie Opery na Zamku nieco zapomniane dzieło baletowe Stanisława Moniuszki „Na kwaterunku”. Opowiedział je w uniwersalny sposób. Oddalił się od sielankowej atmosfery i spojrzał na „Na kwaterunku” z punktu widzenia jednostki.

Pokazał, jak konflikt wpływa na życie człowieka. Istotnym punktem zaczepienia był syndrom stresu pourazowego, którego doświadczają żołnierze, ale i cywile.

Przybliżył XIX-wieczną partyturę Moniuszki, w której muzyka stanowiła jedynie pretekst do pokazania połączonej scenami pantomimicznymi suity różnych tańców, do wrażliwości współczesnego człowieka, żyjącego w świecie toczących się konfliktów zbrojnych, niosących okrutne konsekwencje.

Robert Bondara dotknął zatem żywego, bolącego problemu. W swojej inscenizacji skontrapunktował mistrzowsko sielankową, wręcz cukierkową muzykę tematem wojny. Doszukał się tych elementów, które współczesnemu widzowi pomagają zrozumieć naturę konfliktu zbrojnego.

Przeniósł ciężar z banału, dobrej zabawy, która jest głównym motorem napędowym tego utworu, na nieco inne tematy, podskórnie w nim tkwiące.

Dzięki temu nie powstała artystyczna rekonstrukcja spektaklu, a oryginalne dzieło, w którym historia opowiedziana jest z perspektywy jednego człowieka, nazwanego On. Robert Bondara czerpał jak najwięcej z oryginalnego libretta, ale je zmodyfikował.

Pewne fakty, które znajdowały się w źródłowym utworze, opowiadane są z retrospektywnego punktu widzenia. Poza parą młodych ludzi z pierwowzoru, Juliana i Katarzyny, pojawiły się tam jeszcze postaci, których w libretcie nie było, między innymi kobieta spotkana przez głównego bohatera na jego drodze, Dziewczyna II. Dzięki temu można dowiedzieć się, kim ten człowiek jest i jakie są motywy jego działania.

Choreograf zastosował w swoim przedstawieniu bardzo oszczędne środki wyrazu, aby pokazać wydarzenia z okresu wojny, która może być osadzona w teraźniejszości, w przeszłości, przyszłości, rzeczywistości odległej od nas. W bardzo świadomy sposób zbudował postaci sceniczne, prowadząc widza baletową narracją od początku do końca spektaklu i zostawiając przestrzeń do głębokich przemyśleń po jego zakończeniu.

W szczególnie udany sposób naszkicował duety głównych bohaterów, trudne technicznie, pozwalając, by muzyka w nich intrygowała widza bardziej niż tylko „wdzięcznie”, jak pisali krytycy o dziele Moniuszki tuż po premierze w 1868 roku.

Sceny grupowe w choreografii Roberta Bondary są pełne napięcia, kiedy zespół według jego zamysłu dzieli się na oprawców-żołnierzy i ofiary, mające przywodzić na myśl uchodźców wojennych, których spotyka ciężki, niesprawiedliwy los.

Balet nie jest wolny od humorystycznych wątków, lekkich scen, w których Robert Bondara pokazuje zwykłe relacje między ludźmi, tym silniej przemawiające do widza, że dziejące się na tle makabrycznych wydarzeń.

Koncepcja choreograficzna Roberta Bondary jest spójna z ciekawymi inscenizacyjnymi rozwiązaniami, których był autorem: prostymi kostiumami, symboliczną scenografią, (upadający mur, metalowe ławki będące na przykład raz łóżkami, raz trumnami) i pomysłowo użytymi projekcjami.

Niektóre są autentyczne, niektóre multiplikują postaci, będące na scenie, co wprowadza kolejną warstwę treściową, pozwalającą zrozumieć przebieg spektaklu. Znakomita, przejmująca choreografia i gesty zindywidualizowane dla każdego tancerza, łączące taniec klasyczny ze współczesnym.

Fot. P. Gamdzyk©Opera na Zamku

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Martyna Kander i Julia Skrzynecka – kategoria: najlepsza scenografia („Wieczór baletów polskich” – „Pieśń o ziemi” w choreografii Paola Mangioli, cz. I do muzyki Romana Palestra i cz. II „Na kwaterunku” w choreografii Roberta Bondary do muzyki Stanisława Moniuszki)

Na spektakl składają się dwa balety jednoaktowe, żywiołowa „Pieśń o ziemi” Romana Palestra i „Na kwaterunku” Stanisława Moniuszki.

Pierwsza choreografia jest dziełem włoskiego artysty Paola Mangioli, dyrektora baletu narodowego na Malcie, który na nowo zinterpretował mistrzowsko zorkiestrowaną i niezwykle energetyczną partyturę Palestra, patrząc na nią przez pryzmat wartości uniwersalnych jako twórca nie związany do tej pory z polską kulturą muzyczną i taneczną.

Błyskotliwej interpretacji drugiej choreografii podjął się Robert Bondara, jeden z najlepszych choreografów w Polsce. „Pieśń o ziemi” to trzy kompozycje nawiązujące do polskiej ludowości – sobótki, wesela i dożynek. Muzyka idzie w kierunku stylizacji i syntezy folkloru, nie ograniczonego jednak do żadnego regionu.

Paolo Mangiola nie położył nacisku na fabułę dzieła, przeniósł muzykę na czysty ruch. Jak pisał: „Używając każdego elementu utworu i tworząc chwilami wysoce nasycone zdarzenia choreograficzne, ale także wolniejsze segmenty adagio, chciałem oddać kompozycję taneczną, która porusza się w przestrzeni jak poszczególne barwy tęczy, biały szum i spikselowane zdjęcia.

W rezultacie chciałem stworzyć przestrzeń, w której możemy zastanowić się nad tarciem pomiędzy kontrolą a nieprzewidywalnością, nad rozłożeniem na części i ponownym dopasowaniem systemu, który nas otacza, nad technologicznym chaosem w zestawieniu z ludzką równowagą”.

Choreograf Paolo Mangiola dał więc ogromne pole do popisu także autorkom scenografii. Dzięki temu w pierwszej części „Wieczoru baletów polskich” – „Pieśni o ziemi” – powstała wielopłaszczyznowa i błyskotliwa scenografia w wykonaniu Martyny Kander i Julii Skrzyneckiej.

Zmieniające się kolory, migotliwe setki fraktali w postaci podnoszącej się i opadającej kurtyny dopełniały choreografię symboliczną i dramatyczną wymową.

Choreograf w swojej pracy bazuje na abstrakcji. Jako wspólną podstawę kreowanego świata scenicznego autorki scenografii obrały istotny aspekt dzisiejszej rzeczywistości – ich „Pieśń o ziemi” przedstawia złożoną relację współczesnego człowieka ze światem cyfrowym.

Portretowane społeczeństwo współistnieje z nierzeczywistą materią obrazów wygenerowanych przez procesory i karty graficzne. Na scenie widzimy proces pochłaniania jednostki przez cyfrowe medium, reprezentowane przez sieć drobnych obiektów, pryzmatycznie rozszczepiających światło.

Chmury „danych” ulegają ciągłej transformacji, początkowo tworząc zgeometryzowane bryły. Inspirując się nurtem „glitch art.”, który eksploruje estetykę błędu cyfrowego, Martyna Kander i Julia Skrzynecka stworzyły instalację, która pełni rolę żywego obiektu choreograficznego, podporządkowanego muzyce, ruchom tancerzy i tworzącą wraz z nimi niepokojący obraz współczesności.

W drugiej części spektaklu – „Na kwaterunku” Stanisława Moniuszki – autorki przyjęły zupełnie inną formułę, chłodniejszą w barwach, zminimalizowaną, symboliczną. Scenografia do utworu Moniuszki jest wieloznaczna.

Wojenna trauma wpływa na otoczenie bohatera, a każdy element scenicznego świata ma swoje źródło w jego makabrycznych wspomnieniach z frontu. Ogromna pęknięta piaskowa ściana jest bezpośrednim odwołaniem do przestrzeni współczesnego konfliktu zbrojnego.

Stalowe kubiki pełnią w choreografii rolę łóżek, stołów, aby finalnie okazać się zimnymi, metalowymi trumnami. W warstwie metaforycznej scenografia ukazuje wnętrze targanego silnymi emocjami żołnierza zmagającego się z objawami zespołu stresu pourazowego.

Przestrzeń ma płynną strukturę – jest zarazem wspomnieniem z frontu i salą szpitala psychiatrycznego. W finale spektaklu ściana upada, zmieniając sceniczny świat w zgliszcza. Martyna Kander i Julia Skrzynecka fantastycznie zinterpretowały zamierzenia choreografów i zarazem autorów inscenizacji.

Fot. P. Gamdzyk©Opera na Zamku

NA PODIUM! AŻ 6 NOMINACJI DLA OPERY NA ZAMKU W SZCZECINIE

Agata Pełechaty – kategoria: najlepszy plakat („Wieczór baletów polskich” – „Pieśń o ziemi” w choreografii Paola Mangioli (cz. I) do muzyki Romana Palestra i cz. II „Na kwaterunku” w choreografii Roberta Bondary do muzyki Stanisława Moniuszki)

Agata Pełechaty, twórczyni plakatu do „Wieczoru baletów polskich”, w swoich pracach często wykorzystuje elementy typografii, rysunku z gestu oraz fotografii, tworząc nowe zjawiska graficzne. Bazuje na wzajemnym oddziaływaniu wymienionych elementów i ich wzajemnych relacjach kolorystycznych.

Plakat zaprojektowany przez Agatę Pełechaty swoją prostą formą i duochromatyczną paletą kolorystyczną nawiązuje do tradycji szkoły polskiego plakatu. Użyte kolory, wykorzystując polskie barwy państwowe, w oczywisty sposób nawiązują do symboliki narodowej.

Agata Pełechaty zastosowała jednak jaśniejszy odcień czerwieni, przyjemny dla oka, ale też nawiązujący do typowo „polskich” kwiatów – jest to odcień koloru maków.

Połączenie czerwieni z bielą, poza odniesieniem do polskiej flagi, jest zestawieniem często używanym w reklamie i plakatach ze względu na swoje oczywiste właściwości znane z psychofizjologii widzenia – mocny kontrast i wykorzystanie wąskiej palety zwiększają moc przekazu.

Atutami są uproszczona symbolika i projektowy skrót myślowy. Typografia użyta w projekcie jest prosta, ale ciekawa w formie – Agata Pełechaty wykorzystała różne odmiany tego samego kroju pisma, dzięki czemu plakat zachował spójność.

W plakacie wykorzystano proste skojarzenie: z małych, graficznych, eterycznych sylwetek tancerzy baletowych autorka stworzyła większą formę przypominającą dmuchawiec, budzący przede wszystkim skojarzenia – w kontekście tańca – z lekkimi podnoszeniami, ulotnymi gestami.

Projekt graficzny jest uniwersalny, dobrze prezentuje się na dużych formatach, ale ma też potencjał, by przedstawiać go na mniejszych formach, a symbolika nie ulega zatarciu. Podobnie jak spektakl, autorka zabiera nas w podróż w głąb muzyki i symboliki polskiej.

(plakat dołączony w formacie jpg)

Magdalena Jagiełło-Kmieciak

rzeczniczka prasowa Opery na Zamku

Zobacz także

usedom-ga9989ac1e_1280

Kraj i region /

Wakacje na półmetku: turyści na plaży tylko w weekendy, branża łapie zadyszkę

świnoujście-logo-kraina-44-wysp1

Ogłoszenia /

Spotkanie konsultacyjne w sprawie określenia aktualizacji Programu Ochrony Powietrza

MF-2023

Rozrywka /

Markowy Festiwal

‹ Świnoujście. OGŁOSZENIE WYNIKÓW KONKURSU OFERT NA REALIZATORA /REALIZATORÓW PROGRAMU POLITYKI ZDROWOTNEJ › Świnoujście. Promenada w nowej odsłonie
Świnoujście

Twoja reklama

  • Cennik

Galerie

  • Galeria ART
  • Miejsce sztuki44

Kamery on-line

  • Świnoujście promenada
  • Przeprawa promowa
  • Widok na plażę
  • Widok na plażę z Radisson Blu Resort
  • Latarnia
  • Ogłoszenia drobne
  • Historia

Komunikacja

  • Przeprawa promowa
  • Komunikacja miejska
  • Emilbus
  • Jomsborg
  • Rozkład jazdy PKP
  • Rozkład jazdy PKS

Warto odwiedzić

  • Fort Gerharda
  • Fort Anioła
  • Fort Zachodni
  • Podziemne miasto
  • Latarnia morska
  • Muzeum Rybołówstwa
  • Miejski Dom Kultury
  • Biblioteka Miejska

Turystyka

  • Baza noclegowa
  • Biura podróży
  • CIT
  • Biura turystyczne

Prawo i Biznes

  • Twój biznes
  • Prawo

Komnata kultury

  • Poezja
  • Proza
  • Sztuka amatorska

Kulinaria

  • Blog kulinarny Danusi

Radio i telewizja

Radio Szczecin 106,3FM TV Świnoujście TV Słowianin

Polecane strony

Infomare.pl Infomare.pl Infomare.pl Infomare.pl Infomare.pl Infomare.pl M&Ł Lipcowie ze Świnoujścia Jooble Jooble Opera na Zamku Żegluga Szczecińska GS24 Komenda Miejska Policji w Świnoujściu praca na statkach Jooble Port Szczecin-Świnoujście MKS Flota
Politechnika Morska w Szczecinie
Akademia-Morska-Gdynia-logo polecane strony
Zespół Szkół Morskich
Muzeum Narodowe w Szczecinie
szpital-logo

Ogrody kompleksowo – Villa Verde

tarasy kompozytowe
Tarasy kompozytowe Usługi ogrodnicze
Zabudowy balkonów
portal Okna Szczecin

Świnoujście – Andrzej Warzecha

Naprawmy To - Świnoujście

REKLAMA

REKLAMA

obozy konne

TWOJA REKLAMA

Cennik

Reklama

okna pcv szczecin

Polecane

  • Czysty_Baltyk_plażaCzysty Bałtyk po raz trzeci – wielkie sprzątanie plaż w Świnoujściu
    28 lipca 2023
  • świnoujście-logo-kraina-44-wysp1Spotkanie konsultacyjne w sprawie określenia aktualizacji Programu Ochrony Powietrza
    20 lipca 2023
  • gwiazdyMiedzyzdrojeBestsellery Gwiazd, bezpłatny cykl spotkań – Międzyzdroje
    20 lipca 2023
  • świnoujście-logo-kraina-44-wysp1Świnoujście. Plan zajęć w Klubie Seniora przy ul. Sosnowej 5a
    20 lipca 2023
  • świnoujście-logo-kraina-44-wysp1Uwaga! Jest Praca sezonowa w Informacji Turystycznej w Świnoujściu
    20 lipca 2023
  • baner-gryfickie-lato-muzyczne-2023GRYFICKIE LATO MUZYCZNE 23 lipca 2023. godz.17,00 Ogród Japoński
    20 lipca 2023
  • ks prawobrzeze1Nabór do klubu KS Prawobrzeże Świnoujście
    20 lipca 2023
  • Między nami żywiołami_PLAKAT1„Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One” i „Między nami żywiołami” w Multikinie!
    20 lipca 2023
  • teatr-na-poduchach-plakat-web1WAKACJE Z GDK – „TEATR NA PODUCHACH” 20.07. (czwartek) godz.11,00
    19 lipca 2023
  • polkolonieSwinoujscie1Półkolonie dofinansowane przez Gminę Miasto Świnoujście
    19 lipca 2023
  • OffoweCzwartki_MechanicznaPomarańcza_MULTIKINO1Dwa filmy Stanleya Kubricka w te wakacje we wszystkich kinach sieci Multikino!
    19 lipca 2023
  • 2Świnoujście. „Platanowy Raj” będzie miał nową nawierzchnię
    19 lipca 2023
  • bon seniora 2023 headRusza Bon Seniora Wyspiarza 2023
    7 lipca 2023
  • 354093407_3158880881076752_8139287049078611958_nOtwarcie tunelu pod Świną – szczegóły dla mieszkańców i ich gości
    29 czerwca 2023
  • Sunset,At,The,Baltic,Sea,BeachInternauci wybrali najpiękniejsze polskie plaże! Travelist.pl opublikował jubileuszowy Ranking Plaż 2023
    28 czerwca 2023
  • baner-790x360-SOM-SUMP@2xDrugi etap konsultacji społecznych
    18 czerwca 2023
  • OgraniczeniaUwaga! Czasowa zmiana wejścia do Szpitala Miejskiego w Świnoujściu
    17 czerwca 2023
  • glosowanieZagłosuj na najpiękniejszą plażę w Polsce – tylko do końca niedzieli!
    11 czerwca 2023
  • Świnoujście. Seminarium dla przedsiębiorców. Sukcesja w firmach rodzinnych.Ogłoszenie o konkursie na organizację półkolonii
    10 czerwca 2023
  • CREATOR: gd-jpeg v1.0 (using IJG JPEG v62), quality = 90FINAŁ LIGI MISTRZÓW UEFA 2023 na wielkim ekranie w Multikinie
    7 czerwca 2023

Reklama

Najnowsze wiadomości

  • Aikido Cuore
    17 września 2023
    Treningi aikido w nowym roku szkolnym 2023/2024. Obiecujemy dobrą zabawę, pożytecznie spędzony czas, ciekawe znajomości oraz przynajmniej kilka chwil
  • W sprawie czystego powietrza nie ma kompromisów
    17 września 2023
    Wszechobecny pył na elewacjach, parapetach czy nawet we wnętrzach mieszkań to niemal codzienność mieszkańców Warszowa w prawobrzeżnej części
  • Biblioteka – zaproszenie na wernisaż
    17 września 2023
    Miejska Biblioteka Publiczna im. Stefana Flukowskiego w Świnoujściu ma przyjemność zaprosić na otwarcie wystawy malarstwa Pani Beaty Król pt:.
  • Świnoujska Wystawa Pupili
    16 września 2023
    Aż 90 zdjęć psów, kotów, jaszczurek, królików i innych zwierząt świnoujścian napłynęło na konkurs fotograficzny „Pochwal się swoim pupilem”.
  • Bobry zniszczyły wiele drzew rosnących we wschodniej części zabytkowego Parku Zdrojowego w Świnoujściu
    16 września 2023
    Uważajcie w parku. Bobry wzięły się za drzewa. Bobry zniszczyły wiele drzew rosnących we wschodniej części zabytkowego Parku Zdrojowego w
  • Pierwszy trening najmłodszych grup w Prawobrzeżu
    5 sierpnia 2023
    Przypominamy że we wtorek 08.08 treningi wznawiają nasze grupy młodzieżowe. Osoby które jeszcze się nie zapisały a są chętne zapraszamy do kontaktu z
  • Prof. Malinowski: tylko zmiany systemowe uratują nas przed katastrofą
    5 sierpnia 2023
    Osobiste postawy wobec zmian klimatycznych i prywatne działania podejmowane w związku z nimi świadczą o świadomości danej osoby i gotowości do zmian na
  • Będą robić przegląd. Tunel (na krótko) zamknięty.
    4 sierpnia 2023
    W nocy z poniedziałku na wtorek (7-8 sierpnia 2023r.), w godzinach 00.00 – 4.00 tunel pod Świną będzie nieczynny. Kierowców prosimy w tym czasie o
  • Czyste powietrze. Przyjdź na spotkanie.
    4 sierpnia 2023
    W poniedziałek 21. sierpnia 2023 r. o godzinie 12.00 w sali nr 130 w budynku Urzędu Miasta w Świnoujściu przy ulicy Wojska Polskiego 1/5 odbędzie się
  • Inteligentny System Transportowy będzie kierował ruchem w mieście
    4 sierpnia 2023
    W mieście wdrażany jest ITS, czyli Inteligentnego Systemu Transportowego. Wczoraj I Zastępca Prezydenta Miasta Barbara Michalska podpisała umowę z firmą
  • Wakacje na półmetku: turyści na plaży tylko w weekendy, branża łapie zadyszkę
    4 sierpnia 2023
    Wysoka inflacja dogoniła portfele Polaków: plaże i górskie szlaki wypełnione są tylko w weekendy, a właściciele obiektów noclegowych coraz częściej
  • Kreatywne wakacje w Zachodniopomorskim! Bezpłatne warsztaty młodzieży
    4 sierpnia 2023
    Szukasz kreatywnego zajęcia dla swojego dziecka podczas wakacji? Zapraszamy na Zachodniopomorskie RoboCampy — bezpłatne warsztaty dla młodzieży z
  • W „szóstce” powstaje nowy oddział przedszkolny
    3 sierpnia 2023
    Pomieszczenia na przyjęcie 50 przedszkolaków przygotowuje świnoujska firma Fogt w budynku B Szkoły Podstawowej nr 6 przy ulicy Kościuszki. Firma wygrała
  • Komunistyczny pomnik w szczecińskim Dąbiu usunięty
    3 sierpnia 2023
    Pomnik powstał w 1962 roku, ale trzeba było wojny na Ukrainie, aby w Szczecinie samorząd zrozumiał, że Rosja w Polsce od wybuchu II Wojny Światowej była
  • Markowy Festiwal
    3 sierpnia 2023
    Już po raz trzeci do Świnoujścia na Markowy Festiwal zjedzie plejada gwiazd. To festiwal sztuk, przedsięwzięcie interdyscyplinarne, choć z dominacją
  • Rozpoczął się drugi nabór na US
    2 sierpnia 2023
    Rozpoczął się drugi nabór na studia stacjonarne I stopnia oraz jednolite magisterskie w Uniwersytecie Szczecińskim. To kolejna szansa, aby studiować na
  • Piotr najszybszy na 304. parkrunie
    31 lipca 2023
    Najtrudniejsze w bieganiu w sobotni poranek jest założenie butów sportowych i wyjście z domu, a potem zmierzanie w kierunku Parku Zdrojowego na parkrun.
  • PUCHAR LATA w piłce nożnej drużyn 8-osobowych w kategorii OLDBOYS 50+
    31 lipca 2023
    W sobotę 29 lipca na boisku OSiR „Wyspiarz” z nawierzchnią syntetyczną rozegrany został PUCHAR LATA w piłce nożnej drużyn 8-osobowych w
  • Stępka pod przyszły ORP Jaskółka- kolejny niszczyciel min dla 8FOW
    28 lipca 2023
    25 lipca, na terenie stoczni Remontowa Shipbuilding S.A., w Gdańsku odbyła się uroczystość położenia stępki pod czwarty z serii nowoczesnych
  • ul. Ku Morzu w Świnoujściu dostępna dla komunikacji miejskiej
    28 lipca 2023
    W związku z decyzją udostępnienia ul. Ku Morzu w Świnoujściu na przejazdy komunikacją zbiorową, wprowadzone zostaną następujące zmiany: W dniach 1-3

Back to Top

Zgoda na nieodpłatne wykorzystanie herbu Świnoujścia na stronie internetowej www.tu.swinoujscie.pl oraz na materiałach promujących w/w stronę zgodnie z zasadami określonymi w księdze znaku. WPT-P.013.9.2016.
Zgoda wydana przez Prezydenta Miasta Świnoujście.

Sąd Okręgowy w Szczecinie I Wydział Cywilny Sekcja Rejestrowo-Egzekucyjna postanowieniem Sądu z dn. 16.09.2016 r. sygnatura akt I Ns Rej. „Pr” 49/16 wpisano do rejestru dzienników i czasopism tytuł tu.swinoujscie pod numerem rejestru 1023

Strona posiada Certyfikat Bezpieczeństwa SSL

https://tu.swinoujscie.pl/kontakt/

Nasz Facebook

Facebook Pagelike Widget

Nasz Instagram

Nasz Twitter

Tweets by @tu_swinoujscie
Odwiedź nas też tu:
  • Świnoujście
  • Gryfice
  • Z kraju i regionu
  • Kontakt
  • Pogoda
  • Plan miasta
  • Ważne numery
  • Historia
© Tu Świnoujście | polityka prywatności
Obsługa: Dotflow.pl