Dialog ze sobą – Janina Miecznik.

W 2017 r. ukazał się nowy tomik poezji świnoujskiej poetki, pod tytułem „Dialog ze sobą”. Za zgodą autorki publikujemy trzy wiersze z najnowszego wydania.

(…) Janka Miecznik urodziła się w Nałęczowie w 1945 r. W 1968 r. wraz z rodziną zamieszkała w Świnoujściu. Tu zdobyła wykształcenie średnie, tu pracowała. Przez dwie kadencje była radną miasta Świnoujście. Pośród innych zaszczytów znalazły się: tytuł „Kobiety Roku” w 1996 r., tytuł „Człowieka Roku” w 1997 r. (plebiscyty ogłaszane przez tygodniki lokalne). Jest również matką chrzestną promu „Bielik II”. Dziś jest emerytką.

Pisze od 1995 r. Maluje. Obrazy Janki prezentowane były na wystawie dla artystów nieprofesjonalnych zorganizowanej przez Miejski Dom Kultury w galerii „Poddasze”.

Trzy prace prezentowała na wystawie w Kołobrzegu. Wystawiała też swoje prace w galerii Miejskiej Biblioteki Publicznej a także w galerii filii Miejskiego Domu Kultury na Warszowie. Do Klubu Literackiego „Na Wyspie” trafiła w 1996 r.

Wiersze Janki można przeczytać w almanachach wydanych przez Klub Literacki „Na Wyspie”: „Wewnętrzne morze” (1997 r.), „W ciepłym piasku poezji” (2002 r.), „Pod wydmami znaczeń” (2006 r.), „Poławiacze wzruszeń” (2010),

Poezja jest w nas” oraz w zeszycie literackim „Bursztynowe uczucia” (2006 r.). Ponadto jej utwory ukazały się w tomiku „Sercem pisane” (1998 r.) wydanym przez świnoujski oddział Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów oraz kilku kwartalnikach Fundacji Sztuki Osób Niepełnosprawnych” Słowem i kształtem” .

W 2004 roku wiersz poetki „Tryptyk morski” uzyskał wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie literackim „Morze z daleka i z bliska”, zorganizowanym przez Miejski Dom Kultury w Świnoujściu i Klub Literacki „Na Wyspie”.

Również w edycji tego konkursu w 2006 r. otrzymała wyróżnienie za swoją poezję o tematyce morskiej. Natomiast w edycji z 2009 r. otrzymała laur Srebrnego Konika Morskiego. Własnym nakładem, w 2004 r. wydała zeszyt literacki „Deklaracja”. Kolejny zeszyt pt. „Sens” ukazał się w 2016 r. (…)

Źródło: Klub Literacki Na Wyspie

http://klubliterackinawyspie.com.pl/

 

Czar miłości

Płomień miłości
widać W oczach
kochającej kobiety
kolejna noc
przed nami
niebo pełne gwiazd
księżyc ukradkiem
zerka na splecione dłonie
wiatr ucichł
rozsiadł się
W konarach drzew
świt idzie
krętymi drogami
gdy nadejdzie
czar miłości pryśnie

Cisza po sztormie

Cisza na plaży
po sztormowej nocy
na piasku
kępy trawy morskiej
resztki ryb
czyszczą mewy
na piasku
pozostaje ślad
mojego buta

Moje miasto

Życie jest sztuką
która się toczy
w moim mieście
przy mojej ulicy
ze sceny
odchodzi zmrok
zastępuje go
błękitny poranek
mewy
zwiedzają śmietniki
leniwie przeciągają się
koty
scena wypełnia się słońcem
przemyka pierwszy autobus
miasto budzi się do życia

 

tu.swinoujscie.pl