Dział Etnografii Pomorza oraz Dział Edukacji Muzeum Narodowego w Szczecinie zapraszają na kolejną odsłonę kulinarno-etnograficznego cyklu „Popołudnie w Muzeum…”. Tym razem będzie można poznać historię piwa, tajniki jego produkcji i smaków, a degustując dowiedzieć się jak rozpoznać to dobre. Jest to ostatnie spotkanie z cyklu opowieści o ważnych napojach w naszej kulturze. Jak w poprzednich edycjach mówiących o herbacie, ziołach i kawie Spotkaniu towarzyszyć będzie muzyka i konkursy z nagrodami.
Wiosenne popołudnie ( z piwem) w Muzeum odbędzie się w sobotę, 22 kwietnia 2023 roku, między 16.00 a 18.00 w Muzeum Narodowym w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina (Ratusz Staromiejski, ul. Księcia Mściwoja II 8).
Ze względu na alkoholowy charakter napoju na spotkanie zapraszamy tylko osoby pełnoletnie.
Wstęp wolny po dokonaniu zapisu na spotkanie. Zapisy od dnia 12 kwietnia 2023 prosimy składać:
m.grzechowiak@muzeum.szczecin.pl, tel. 797 705 267
a.slowinska@muzeum.szczecin.pl, tel. 797 705 243
Piwo jest jednym z najstarszych i najbardziej popularnych napojów świata. Wyprodukowane ze sfermentowanego zbożowego surowca znane było już na początku neolitu ( nie wcześniej niż 5000 p.n.e. ). Aby uwarzyć piwo konieczna była dostępność odpowiednich zbóż ( pierwotnie przede wszystkim pszenicy), kontrolowanego źródła energii ( paleniska) i nadających się do takiej produkcji naczyń. Piwo spożywane było w Mezopotamii i w Egipcie, starożytni Grecy i Rzymianie na ogół woleli pić wino. Piwowarstwo w chłodnym klimacie północnej Europy z sukcesem rozwijały natomiast plemiona celtyckie i germańskie. Od IX wieku na terenie Niemiec zaczęto do produkcji piwa stosować chmiel. Roślina ta wypierając stopniowo inne używane do tej pory przybliżyła piwo do produktu, który znamy obecnie. Produkcję, którą możemy nazwać przemysłową rozwinięto początkowo w Anglii w XVIII w., a następnie w Bawarii. W 1842 roku w Pilznie Joseff Groll uwarzył po raz pierwszy piwo dolnej fermentacji o słomkowej barwie z jasnych słodów suszonych w łagodnych warunkach. Piwo to zyskało wielka popularność dając podstawy do rozwoju browarnictwa w Europie, gdzie na przełomie XIX i XX wieku wytwarzano około 80% światowej produkcji piwa. Obok Anglii i Niemiec największy w niej udział miały browary z Czech, Belgii i Danii. Tendencje te utrzymują się także współcześnie.
Piwo obok miodu było ulubionym alkoholowym napojem także wśród Słowian. Jego podobna we wszystkich językach słowiańskich nazwa wywodząca się od prasłowiańskiego pivo oznaczająca napój, napitek wyraźnie wskazuje na jego znaczenie w życiu codziennym i obrzędowym naszych przodków.
W średniowieczu ważnym elementem w rozwoju piwowarstwa były nadawane przywileje na warzenie i wyszynk piwa oraz rozwój cechów piwowarów. W wiekach XVI i XVII powstały browary dworskie, choć nie reprezentowały one wysokiego poziomu sztuki browarniczej. Dopiero w drugiej połowie XIX wieku następuje powolny rozwój produkcji, próbujący dogonić stale unowocześniane browary w innych częściach Europy. Nacjonalizacja przemysłu po 1945 roku i brak konkurencji skutkowały brakiem dbałości o jakość wyrobów piwnych. Dopiero po 1990 roku wraz z wejściem do Polski kapitału i standardów dobrych europejskich browarów oraz możliwość tworzenia małych lokalnych i rodzinnych ( rzemieślniczych) browarów uczyniła z piwa nie tylko napój przez nas lubiany, ale i smaczny.
Źródło: Muzeum Narodowe w Szczecinie