Wolińska Fundacja „Benefis”. Yao Duoduo – osobistości Karawany Kultury. Kim oni są?
Yao Duoduo brała udział w jesiennej edycji konkursów internetowych wolińskiej fundacji „Benefis”.
Prezentacja młodej pianistki z utworem znanego węgierskiego kompozytora Franciszka Liszta (Liebestraum S541 No3) została wysoko oceniona przez międzynarodowe jury – wśród wielu kandydatów międzynarodowego konkursu otrzymała ona dyplom laureata II stopnia w swojej nominacji i kategorii wiekowej.
W jesiennych konkursach internetowych fundacji „Benefis” wzięło udział blisko 1100 uczestników z 30 krajów:
Armenia, Bangladesz, Białoruś, Bułgaria, Wielka Brytania, Indonezja, Włochy, Łotwa, Litwa, Malta, Mołdawia, Polska, Portugalia, Rosja, Rumunia, Słowenia, Uzbekistan, Ukraina, Finlandia, Estonia, Chiny, Niemcy, Kazachstan, Izrael, Chorwacja, Azerbejdżan, Malezja, Kosowo, Albania, Serbia.
Zespoły i soliści w różnym wieku wystąpili w nominacjach: wokal, taniec, muzyka instrumentalna, teatr, cyrk, sztuki plastyczne.
W skadzie międzynarodowego jury pracowało 27 osób – doświadczeni muzycy, tancerzy, śpiewacy, profesorowie i wykładowcy, dyrektorowie szkół sztuki, kierownicy szkół wokalnych i choreograficznych, producenci muzyczni.
Organizatorzy międzynarodowych projektów „Karawana Kultury” i „Wyspy Cały Świat” przy wsparciu partnerów medialnych dają możliwość bliższego poznania uczestników z różnych krajów, publikując interesujące fakty z życia prywatnego i zawodowego młodych utalentowanych artystów.
Powiedz coś o sobie.
Nazywam się Yao Duoduo. Mam 23 lata. Pochodzę z Chengdu, prowincji Syczuan w Chinach. Obecnie jestem absolwentką Konserwatorium Muzycznego Ryszarda Wagnera w Wiedniu.
Kiedy miałam 3 lata, mama pokazała mi fortepian. Kiedy zobaczyłam ten instrument po raz pierwszy, pomyślałam, że jest bardzo duży. Mi się wydawało, że zasłaniał „połowę nieba”. Większość moich wspomnień z dzieciństwa związana jest z fortepianem.
Pamiętam też, jak mama cały czas namawiała mnie do ćwiczeń. Dziś nadal uważam, że fortepian jest duży, ale już nie tylko rozmiar ma dla mnie znaczenie. Ten instrument pozwala mi w każdej chwili uzyskać spokój i wyciszenie lub radość i wesoły nastrój. Jestem wdzięczna mamie.
Gra na fortepianie wymaga ciągłego szkolenia, ćwiczeń i wieloletniego doświadczenia. Czy pamiętasz swój pierwszy występ przed dużą publicznością?
Mój pierwszy występ miał miejsce, kiedy miałam 10 lat. Był to konkurs pianistyczny dla dzieci. Ponieważ byłam wtedy bardzo młoda, nie miałam doświadczenia w takich imprezach. Widok wielu ludzi siedzących na widowni bardzo mnie przestraszył, więc chciałam po prostu szybko wrócić do domu.
Dość długo nie mogłam sobie z tym poradzić, ponieważ fortepian i ten strach stały się jednym. Na szczęście mama wspierała mnie i dodawała otuchy, a ja stopniowo dostosowywałam się do bycia na scenie.
Przez praktykę i doświadczenie, zmianę umysłu zaczęłam inaczej patrzeć na występy, dzięki czemu mogę cieszyć się szczęściem, jakie niesie ze sobą muzyka i obecność publiczności.
Przez trzy lata uczyłam się gry na fortepianie w Konserwatorium Muzycznym w Syczuanie w Chinach, a następnie wyjechałam do Wiednia, aby kontynuować naukę.
Moje rozumienie fortepianu zrobiło skok jakościowy. Niedawno zdobyłam I nagrodę na Międzynarodowym konkursie pianistycznym „Grand Prize Virtuoso”.
To ocena moich umiejętności i poparcie dla mojej interpretacji fortepianu. Jestem niesamowicie dumna. Mam zamiar nadal ciężko pracować, żeby doskonalić umiejętności.
Czas mija, nastawienia z dzieciństwa często się zmieniają – to normalne. Czy dalej chcesz grać na fortepianie, czy może pojawiły się inne pasje?
Nic się nie zmieniło. Fortepian jest nieodzowną częścią mojego życia. To moje okno na świat, mój sposób kontaktu ze światem i mój sposób wyrażania emocji.
Często bierzesz udział w konkursach?
Tak. Udział w festiwalach i konkursach to nie tylko zdobycie profesjonalnej oceny, ale także doskonalenie swoich umiejętności. To także okazja do wyznaczania sobie nowych zadań i dążenia do nowych celów.
To wymiana doświadczeń z ludźmi o podobnych poglądach. Często biorę udział w różnych zawodach w Chinach i Austrii. Mam dobre rankingi, ale nadal ciężko pracuję, aby osiągnąć nowe szczyty.
Chciałabyś coś dodać?
Cieszę się, że wybrałem fortepian. Muzyka to rodzaj przyjemności i smaku, który może wzbogacać życie i pielęgnować duchowość. Wierzę, że nauka muzyki wpłynie na poprawę mojego temperamentu i konotacji.
Pragnę podziękować mamie za odkrywanie mojego muzycznego potencjału od dzieciństwa. Chcę podziękować mojemu nauczycielowi za prowadzenie mnie krok po kroku na mojej ścieżce fortepianowej.
I, chociaż wydaje mi się, że nie zrobiłam jeszcze wystarczająco dużo, mogę i sobie podziękować za nieustanną pracę, miłość do muzyki i fortepianu.
***
Fundacja „Benefis” w imieniu wszystkich współorganizatorów, patronów, członków jury, partnerów i sponsorów gratuluje wszystkim uczestnikom wyników oraz życzy dalszych sukcesów twórczych.
Fundacja Benefis, Wolin
Zdjęcia z archiwum prywatnego Yao Duoduo