Nowe obiekty w kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Z przyjemnością informujemy, że dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury (w kwocie 50 000 złotych) oraz środków finansowych województwa zachodniopomorskiego (w kwocie 46 220 złotych) w 2019 r. do kolekcji Muzeum Narodowego w Szczecinie – Muzeum Sztuki Współczesnej trafi kilka wartościowych prac autorstwa czołowych polskich artystek i artystów: Małgorzaty Turewicz-Lafranchi, Zuzanny Janin i Łukasza Surowca.
Zuzanna Janin, Marzący chłopiec, 2009, rzeźba, drut mosiężny, papierowe paski bagażowe, pleksi.
„Marzący chłopiec” Zuzanny Janin to rzeźba skonstruowana z papierowych pasków bagażowych, która jest z jednej strony portretem współczesnego everymana, którego tożsamość budowana jest w odniesieniu do mobilności, a nie tradycyjnie rozumianych relacji z miejscem, z drugiej strony ‒ metaforą metody pracy artystki, dla której podróże i zmiana perspektyw obserwacji świata mają fundamentalne znaczenie.
W mieście portowym, takim jak Szczecin, symbolika podróży, przemieszczania się i jej wpływu na kreowanie tożsamości zyskuje naturalny punkt odniesienia.
„Marzący chłopiec” jest pierwszą pracą artystki w kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Zuzanna Janin (ur. 1961) ‒ artystka sztuk wizualnych. Rzeźbiarka, twórczyni instalacji, działań performatywnych, obiektów, fotografii i instalacji wideo.
W latach 1970‒1975 uczennica szkoły baletowej w Warszawie. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1986 r.
Dwukrotnie nominowana do udziału w Biennale Sztuki w Wenecji. Jest finalistką nagrody Adi Prize for Art 2003, w 2006 r. otrzymała nagrodę główną na ViennAfair. Reprezentowana w kolekcjach w kraju i za granicą.
Małgorzata Turewicz-Lafranchi, Drzwi, 1996, obiekt, płyta pilśniowa, stal miedziowana.
W kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie znajdują się trzy wczesne obrazy artystki pochodzącej ze Szczecina, która od 1994 r. mieszka i pracuje w Szwajcarii.
Unikatowy obiekt Małgorzaty Turewicz-Lafranchi zatytułowany „Drzwi” powstał w 1996 r. w czasie, kiedy w twórczości artystki doszło do istotnej przemiany pod wpływem zainteresowań niemiecką filozofią, antropozofią i matematyką.
Małgorzata Turewicz-Lafranchi (ur. 1961) ‒ artystka interdyscyplinarna. W latach 1980‒1985 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a w latach 1985-1986 w Freie Hochschule für Geisteswissenschaft w Dornach, w Szwajcarii.
Autorka licznych wystaw indywidualnych oraz prezentacji w ramach wystaw zbiorowych w Polsce i za granicą. Reprezentowana w kolekcjach: warszawskiej Zachęty Narodowej Galerii Sztuki, warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Pinakoteki Monachijskiej, Museu Cantonale d’Arte Lugano.
Łukasz Surowiec, Granica, 2015, dwukanałowe wideo, 11’06”
Jednym z dominujących tematów w kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie, wynikającym z lokalizacji miasta oraz jego tradycji gospodarczych oraz historycznych, jest ikonografia i problematyka morska.
Dwukanałowa instalacja wideo Łukasza Surowca zatytułowana „Granica” wpisuje się w linię krytycznej obserwacji morza w kontekście globalizacji i turystyki neokolonialnej.
Wideo Surowca jest pierwszą pracą artysty w kolekcji sztuki współczesnej Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Łukasz Surowiec (ur. 1985) ‒ artysta interdyscyplinarny, rzeźbiarz, performer, twórca filmów wideo, autor akcji społecznych.
Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, doktorant Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego.
W latach 2007–2009 student Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, a w latach 2009–2010 Universität der Künste w Berlinie.
W swojej sztuce odkrywa i stawia w centrum peryferie rzeczywistości społecznej, pracując wśród ludzi zepchniętych na margines.
